SysVinit yerine systemd geldi. Böylelikle Linux işletmenlerinin bu yeni Sistem ve Servis Yönetimi altyapısına aşina olmaları gereği doğdu. Bu makale systemd ve ilgili konular için bir giriş niteliğindedir.Modern Linux işletim sisteminde başlama (startup) ve sunucu (server) süreçlerini yöneten sistem olarak systemd sistem kaynaklarının, arkaplan (daemon) ve diğer süreçlerin (process) etkinleştirilmesi için bir mekanizma sağlar.
Arkaplan süreçleri (daemons) adından da anlaşılabileceği gibi başlatıldıklarında görevlerini yürütmek üzere arka planda bekler veya çalışırlar. Bu süreçler tipik olarak işletim sistemi yüklenirken (boot) başlatılırlar ve sistem kapatılana ya da manuel olarak durdurulana kadar arkaplanda (background) çalışmayı sürdürürler. Genel bir ilke olarak arkaplan süreç adları genellikle d harfi ile sonlanır (sshd - ssd deamon gibi).
Systemd, halefi init'e kıyasla işletim sisteminin çok daha hızlı yüklenmesini sağlar. Bunun nedeni daha az betik kullanmanın yanısıra bağımsız görevleri paralel çalıtırma yeteneğidir. Systemd bu tür bağımsız görevleri units (birimler) olarak adlandırmaktadır.
Systemd ortamında aşağıdaki kavramlar yaygın olarak kullanılır:
- Daemon: başlatıldıklarında görevlerini yürütmek üzere arka planda bekleyen veya çalışan süreçler.
- Socket: Bağlantıları dnlemek için arkaplan süreçleri tarafından kullanılır. Yerel ve uzak istemciler için ana iletişim kanalıdır. Süreçler tarafından yaratılırlar.
- Service: Genellikle bir ya da daha çok sayıda arkapan sürecine işaret eder Servisi başlatma/durdurma işlemi genellikle sistem durumunda (state) kalıcı bir değişikliğe neden olur..
Systemd Tarihçesi
Alışageldiğimiz init sürecinin yerini RHEL 7 sürümünde systemd aldı. Diğer bir deyişle birinci (1 ID'li) süreçin (process) adı artık systemd.
Özelliklerinden birkaçı:
- Paralelleştirme yeteneği
- Arkaplan süreçlerin gerektiğinde (on-demand) başlatılabilmesi
- Otomatik servis bağımlılık yönetimi
- İlgili süreçlerin birlikte izlenebilme yöntemi
init'in aksine systemd sh-tabanlı (shell based) servis betiklerini sadece birkeç kalıtsal (eskiden gelen) süreç için kullanmaktadır. Yeni süreçler artık sh betiği olarak geliştirilmiyor.
systemctl ve systemd Birimleri (Units)
Çeşitli türdeki sistem nesnelerini yönetmek için systemctl kullanılır.
Mevcut unit tiplerini listelemek için aşağıdaki komutu kullanın:
# systemctl -t help Available unit types: service socket busname target snapshot device mount automount swap timer path slice scope
Sıklıkla kullanılan unit tipleri:
| Unit Tipi | Dosya Uzantısı | Açıklama |
|---|---|---|
| Service | .service |
Sistem servislerini belirler
Sıklıkla erişilen arkaplan süreçlerini (daemons) başlatmak için kullanılır. Örneğin web sunucusu. |
| Socket | .socket |
Süreçler Arası İletişim (IPC-Inter Process Communication) soketlerini belirler.
Arkaplan sürecine geçirilen socket ya da istemci bağlantısı yapıldığında yeni başlatılacak servisi kontrol etmek içindir.
|
| Path | .path |
Path (yol) servisin başlatılmasını belirli bir dosya sistemi değişikliği oluşana dek ertelemek için kullanılır. Genellikle spool izinleri kullanan serviisler için kullanılır. Örneğin yazıcı çıktı sistemi gibi. |
| Yorum Ekle (giriş yapın) |
